سایت سیر و سیاحت

میر رضی به منصب وجاه التفاتی نداشت و پیوسته برتکمیل نفس همت می گماشت لذا پس از مدتی اقامت در اصفهان جهت تدریس وبحث و فحص و پرداختن به سیر و سلوک عارفانه به تویسرکان مراجعت نمود و تا پایان عمر در قریه آرتیمان طرح اقامت افکند . شهریار صفوی نیز به مقتضای رتبه و شان او منشور شیخ الاسلامی تویسرکان را به نامش صادر و زمام امور دینیه را بدو سپرده بود . از این شاعر و عارف بزرگ حدود 1200 بیت شعر به ما رسیده است از معروف ترین آثارش ساقی نامه است که با این مطلع آغاز می شود :

الهی به مستان میخانه ات به عقل آفرینان دیوانه ات

به دردی کش لجه کبریا که آمد به شانش فرود " انما "

به دری که عرشست او را صدف به ساقی کوثر به شاه نجف

به نور دل صبح خیزان عشق زشادی ، به اندوه گریزان عشق

به رندان سرمست آگاه دل که هرگز نرفتند جز راه دل

خدایا به جان خراباتیان از این تهمت هستیم وارهان

به میخانه و خدمتم راه ده دل زنده و جان آگاه ده

میر رضی در سال 1037 هجری قمری ( 1005ش ) دیده از جهان فرو بست او را در محل خانقاهش بخاک سپردند . این محل پس از مرگش همان گونه که در زمان حیاتش حلقه یاران اهل دل بود ، زیارتگاه عارفان پاک اندیش و درویشان پاکیزه کیش شده ولی گذشت زمان و قهر طبیعت بتدریج آرامگاه سابق میر رضی را بدل به مخروبه ای نمود تا اینکه در سال 1354 از طرف انجمن آثار ملی بنایی در خورشان آن شاعر و عارف نامی ساخته شد . این آرامگاه در محدوده شمال شرقی شهر تویسرکان ومشرف به دره سرسبز و باصفای تویسرکان و سرابی واقع شده و متشکل از بنائی آجری و چهار وجهی است به ابعاد ده در ده وارتفاع 6متر . نمای بنا در هر ضلع دارای سه دهنه طاق زیبا و رفیع است که تشکیل چهار ایوان را در اطراف می دهد و در هر یک از این ایوان ها یک ورودی به داخل بنا تعبیه شده است . بخش داخلی آرامگاه نیز دارای تزئینت ساده و آجری است که مزار میر رضی با لوحی فلزی حاوی شرح حالش در وسط آن قراردارد . سقف آرامگاه با شیوه ای بدیع ساخته شده بدین نحو که چهار ردیف دیواره آجری در قالب کادری مربع و میان تهی بصورت متقاطع برروی هم قرار گرفته و مساحت هر یک از مربع ها از پایین به بالا نصف می شود . کار ساختمان این آرامگاه در سال 1356 ش به پایان رسید .